EV YAPIMI RAKI KAFASI

EV YAPIMI RAKI KAFASI
😉

yapmaktan zevk aldigim cok az sey kalmis bu hayatta onu farkediyorum gecen 35 yilda.

mesela basketbol veya futbol maci yapalim de kur kadroyu, bana saat kac olsa, veya o gun ne olsa kotu hayatimda hic farketmez.
 Yeter ki aptalca tek basina gole veya sayiya gidicem diye tum takimi hice sayan adamlar olamadigi surece  takimda.
guzel organize edilmis bir kac gol veya bir kac sayi elde ettiysem
sayi veya golu benimde yapmama gerek yok o isin bir parcasi olarak kendimi hissedebildiysem.
ve o sayilar sonuca gore degil hazirlanisi olusumuyla zevk verebiliyorsa hala galibiyetten daha zevkli degilmi.
macin galibi degilde guzel bir calimla gecilen adam ardindan yapilan muaazzam ortaya cakilan  zamanlamasi muthis rövasata konusuluyorsa hala mactan sonra..
kim kaybetmis kim kazanmis kimin ugrunda..
 o gun yenilmis olmaminda hic bir onemi kalmiyor.
cok mutlu oluyorum her defasinda.
ve yahut guzel bir masa kurulsun masada surekli kendini oven bir salak olmasin sofrada,
samimiyetten nasibini almamis adam yoksa etrafta,
hayattaki saf yenilgiler madalyalari bir bir yakanda oturabiliyorsan o masaya tereddutsuz.
 hic utanmadan, serefli kayiplarin mevzu bahis oldugu,
 aptal mutluluklarin mevzu bahis oldugu o kutsal sofrada kimsenin kimseye ustunluk kurmadigi bir dunya kuruldugunda
 yalin basit bir sohbetle
 daha ne isterki insan hayatta.
mesela samimi iyi niyetli zaaflarin itiraf edildigi kimsenin kimseyi ayiplamadigi naif bir masada sadece bir peynir tabagi bir raki olsun safiyane dostluklarin pekistigi o masada alinan o haz...?
ne olacak bu memleketin halinden cok sevdim arkadas'a uzanan yelpazeye...
ne guzel...
bu anlik mutlulugun hastasiyim.

cekilen her dumanda
(nargile tabiki cok caba sarfetsemde digerlerini beceremiyorum ben )
yaninda yudumlanan cayla ve yahut aci bir kahve esliginde siyasetten,spora manitadan,dunya duzenine...hakli olmak icin degil sadece soylemek icin dinlendigini bilerek kurdugun cumleler sacma da olsa...
yargilanmak,yargilamak olmadan.
ne muthis.

cokca yaptim.
sıkı bir basketbol veya futbol maci sonrasi tum enerji depolarimi tuketip nargile ile akcigere, rakiyla karacigere hunharca giristigim her aksamin sabahinda yasanan klasik sonuc...
 her nekadar o son uzatmayi oynamayacaktik veya ikinci nargile kafasina ne luzum vardi ya da o son dubleyi icmeyecektik hayiflanmasi heybende, insan olmanin dayanilmaz hafifligiyle ertesi sabaha bok gibi uyanacagini bilerek gecenin  yorgunlugunu bitkinligini ertesi gune tasiyarak...
 yasadigim o gunluk pismanlik ne kadar yipratsada bedenimi,

yillar icinde iyi niyetlerle harcadigim zaman,emek, hayal kirikliklari...
              adi her neyse iste...
 sonunda..,
karsiligini hak ettigin degeri bulamamanin verdigi o his yaninda devede kulak kalmadimi her defasinda.

kendi potansiyelin dahilinde kendini yirtar sekilde gosterdigin sportif performans, ardindan rakinin, nargilenin verdigi fizyolojik zarar hayatin acimasizligina merhem oluyorsa her defasinda...
modern tip, modern hayat karsisinda bir bok bilmiyor demektir.
Serefinde kalmadi ama
şerefine Hayat !
Aykut Aruca